Fotografowanie jest dla mnie najbliższym i najbardziej autentycznym sposobem na przekazanie światu tego, jak czuję.
W fotografii tanga zaś najbardziej ekscytujące dla mnie jest przyłapywanie rzeczywistości nieupozowanej, w tak zwanej „chwili nieuwagi”, kiedy ruch ciała i mimika twarzy są spontaniczną reakcją na to, co dzieje się w środku.
